Wednesday 14 March 2012

Malam

Memang sekarang aku dalam mood sial. Dari dulu aku dah cakap, aku tak suka orang sibuk hal lain, aku tak suka orang sibuk hal lain, aku tak suka orang sibuk hal lain kalau dengan aku. Susah sangat ke nak faham? Perlu aku ulang sejuta kali? Ok fine. Kau dalam keadaan terpaksa. Dah aku cakap aku tak boleh. Aku memang tak boleh. Perlu aku jelaskan lagi?

Tiada lagi malam-malam itu. Malam yang perlu aku tunggu. Malam yang buat aku ketawa. Malam yang buat aku tidur lena. Yang ada cuma malam-malam jahanam. Malam yang buat aku rasa oh kau tak perlu ada. Kumpul semua ruang-ruang waktu yang kau tagih itu.

Aku tak punya kawan yang boleh aku ceritakan tentang hidup aku. Yang aku punya cuma mereka-mereka yang kau tak beri aku ruang untuk aku berkawan dengan mereka. Kau ramai kawan. Yang boleh kau cerita tentang hidup kau. Yang boleh kau gelak tawa bersama yang boleh kau menangis bersama. Aku tak ada kawan yang macam kau ada. Kawan aku cuma kau sorang. Aku suka atau tak, dah tak lagi dipedulikan. Macam tu kau kata tak adil lagi?

Kalau kau rasa ruang waktu tu yang boleh buat kau hidup. Pergilah..
Aku dah tak larat nak halang dah. Aku diam bukan bererti aku benci kau.
Cuma nak berikan ruang yang kau perlukan tu.

RUANG. 

Selamat tinggal malam nan indah.
#Mabok tempe. Makin banyak benda nak cakap atau aku akan jadi bisu nanti.
Aku yakin, bisu.
#Banyak benda kita tak sama. Ingat tu. Aku cuma takutkan itu. Itu sahaja.

No comments: